نتايج يك مطالعه نشان ميدهد كه خطر ابتلا به افسردگي در افراد 50 ساله و مسنتري كه در مناطق پر سر و صدا و آلوده زندگي ميكنند بيشتر است.به گزارش بهداشت نيوز، اين مطالعه كه توسط محققان دانشگاه ادينبورگ در انگليس بر روي هزار فرد ۵۰ ساله و مسنتر انجام شد، نشان داد كه زندگي در يك منطقه آلوده و پر سر و صدا ميتواند خطر ابتلا به افسردگي را تا يك سوم افزايش دهد.
اين مطالعه نشان داد، افراد بالاي ۵۰ سال كه در همسايگي خود در معرض مزاحمتهايي مانند آلودگي، سر و صدا و جرم و جنايت قرار ميگيرند بيشتر احتمال دارد كه در سالهاي بعدي زندگي به افسردگي مبتلا شوند.
محققان معتقدند كه قرار گرفتن در معرض هواي آلوده به طور مستقيم بر مغز تاثير ميگذارد اما سر و صدا و جرم و جنايت نيز مردم را به شدت تحت تاثير قرار ميدهد به طوريكه به سلامت رواني آنها به نحو واضحتري آسيب ميزند.
از سوي ديگر يافتههاي يك مطالعه ديگر نشان ميدهد كه زندگي در مناطقي كه دسترسي خوبي به سيستم حمل و نقل عمومي، داروخانه و مغازه دارد از سلامت رواني افراد در سالخوردگي حمايت ميكند به طوريكه احتمال ابتلاي اين افراد به افسردگي در دوران سالخوردگي ۲۲ درصد كمتر است.
محققان ميگويند: مكانيزمهاي محتملي كه با خطر بالاي افسردگي ارتباط دارند ممكن است از طريق مسيرهاي مستقيمي مانند سطوح بالاتر التهاب در رگهاي خوني كه بر اثر آلودگي هوا ايجاد ميشود و يا استرس ناشي از زندگي در يك منطقه پر سر و صدا و خطرناك ايجاد شوند.
طبق اعلام سازمان بهداشت جهاني، بيش از ۴۵۰ ميليون نفر در سراسر جهان به اختلالات سلامت رواني مبتلا هستند.
اين اولين بار نيست كه زندگي در مناطق آلوده با ابتلا به اختلالات رواني ارتباط داده ميشود؛ مطالعه ديگري كه ماه مارس انجام شد نيز نشان داد نوجواناني كه در شهرهاي آلوده زندگي ميكنند با خطر بالاتر ابتلا به مشكلات روانپريشي روبرو هستند.
روانپريشي يا سايكوزيس (Psychosis) به معناي وضعيت رواني غيرطبيعي است كه در روانپزشكي براي بيان حالت «از دست رفتن توانايي تفريق واقعيت از خيال» به كار ميرود. سايكوز دربرگيرنده دسته اي از اختلالات رواني است كه در طول آنها بيمار دچار علايمي مانند توهم يا هذيان شود.
نتايج يك مطالعه نشان ميدهد كه خطر ابتلا به افسردگي در افراد 50 ساله و مسنتري كه در مناطق پر سر و صدا و آلوده زندگي ميكنند بيشتر است.به گزارش بهداشت نيوز، اين مطالعه كه توسط محققان دانشگاه ادينبورگ در انگليس بر روي هزار فرد ۵۰ ساله و مسنتر انجام شد، نشان داد كه زندگي در يك منطقه آلوده و پر سر و صدا ميتواند خطر ابتلا به افسردگي را تا يك سوم افزايش دهد.
اين مطالعه نشان داد، افراد بالاي ۵۰ سال كه در همسايگي خود در معرض مزاحمتهايي مانند آلودگي، سر و صدا و جرم و جنايت قرار ميگيرند بيشتر احتمال دارد كه در سالهاي بعدي زندگي به افسردگي مبتلا شوند.
محققان معتقدند كه قرار گرفتن در معرض هواي آلوده به طور مستقيم بر مغز تاثير ميگذارد اما سر و صدا و جرم و جنايت نيز مردم را به شدت تحت تاثير قرار ميدهد به طوريكه به سلامت رواني آنها به نحو واضحتري آسيب ميزند.
از سوي ديگر يافتههاي يك مطالعه ديگر نشان ميدهد كه زندگي در مناطقي كه دسترسي خوبي به سيستم حمل و نقل عمومي، داروخانه و مغازه دارد از سلامت رواني افراد در سالخوردگي حمايت ميكند به طوريكه احتمال ابتلاي اين افراد به افسردگي در دوران سالخوردگي ۲۲ درصد كمتر است.
محققان ميگويند: مكانيزمهاي محتملي كه با خطر بالاي افسردگي ارتباط دارند ممكن است از طريق مسيرهاي مستقيمي مانند سطوح بالاتر التهاب در رگهاي خوني كه بر اثر آلودگي هوا ايجاد ميشود و يا استرس ناشي از زندگي در يك منطقه پر سر و صدا و خطرناك ايجاد شوند.
طبق اعلام سازمان بهداشت جهاني، بيش از ۴۵۰ ميليون نفر در سراسر جهان به اختلالات سلامت رواني مبتلا هستند.
اين اولين بار نيست كه زندگي در مناطق آلوده با ابتلا به اختلالات رواني ارتباط داده ميشود؛ مطالعه ديگري كه ماه مارس انجام شد نيز نشان داد نوجواناني كه در شهرهاي آلوده زندگي ميكنند با خطر بالاتر ابتلا به مشكلات روانپريشي روبرو هستند.
روانپريشي يا سايكوزيس (Psychosis) به معناي وضعيت رواني غيرطبيعي است كه در روانپزشكي براي بيان حالت «از دست رفتن توانايي تفريق واقعيت از خيال» به كار ميرود. سايكوز دربرگيرنده دسته اي از اختلالات رواني است كه در طول آنها بيمار دچار علايمي مانند توهم يا هذيان شود.